- Hakk
- Allah; Tanrı; doğruluk ve insaf; bir insana ait olan şey; dava ve iddiada hakikate uygunluk; harcanmış emek; pay; hisse
Hukuk Sözlüğü. 2010.
Hukuk Sözlüğü. 2010.
HAKK-UL YAKÎN — (Hakk al yakîn) Mârifet mertebesinin en yükseği. En yakînî bir surette hakikatı müşahede edip yaşamak hali. Ateşin yakıcı olduğunu bütün hislerimizle yakından duyup yaşadığımız gibi. (Bak: Yakîn … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hakk — I. (A.) [ ﻖﺣ ] 1. Tanrı. 2. doğru. 3. hak. II. (A.) [ ﮏﺣ ] kazıma … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
HAKK — Kazıma. Oyma. Maden üzerine yazı işlemek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-CU — f. Hak arıyan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-BÎNANE — f. Hakkı tanıyana göre … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-BÎNÎ — f. Hakkı görme, hakkı tanıma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-GÜZAR — f. Haktan ayrılmayan, hakkı tanıyan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-I ÂMİRİYYET — Âmirlik hakkı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-I İHTİTAB — Ormana yakın olan kimselerin ormandan odun kesmek hakkı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAKK-İ MÜHÜR — Mühür kazıma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük